Asociación Nós Mesmas

Queda moito por facer para ser Nós Mesmas

Orgullo LGTB Vigo 2018

Nin disfóricas nin incongruentes.

Batukada feminista

Reivindicación

Visibilidade lésbica 2018

Bicada polas rúas do centro Vigo.

miércoles, 30 de noviembre de 2011

Retrátate ante o VIH


Neste link podedes atopar unha acción sencilla pero importante para a loita contra a discriminación e a estigmatización das persoas con VIH.

Todxs coas nosas fotos sumamos e podemos facer unha marea de apoio, de solidariedade, unha marea de concienciación e de visibilidade.

Cumplense 30 anos dende o primeiro diagnóstico de VIH e non deixan de incrementarse os novos casos, especialmente entre homes que teñen sexo con homes. Cada ano producense novas infeccións, saltando as alertas no incremento de novas infeccións en rapaces menores de 20 anos. Este incremento pode verse debido a que a percepción do VIH/sida como unha enfermedade crónica fai que se baixe o coidade ante as relacións de risco e na realización da proba do VIH.

Precisamos de medidas que den unha resposta clara e contundente ante esta situación, as medidas tomadas ata o de agora (principalmente campañas informativas carentes de apoio educativo) non foron suficientes....ademáis das novas infeccións, temos que recordar que o VIH sobreapasa o ámbito sanitario incidindo gravemente no ámbito social das persoas que o portan, un estigma asociado ao VIH que fai que moitas persoas do noso entorno vivan discriminadas. Isto debese, unha vez máis, ao descoñecemento por parte de todas e todos da infección, ao silencio que ahi ao seu redor, a falta de accións educativas que rompan esta estigmatización que soamente funciona como unha barreira máis para a prevención e o control da infección, retrasando en moitos casos o diagnóstico, elevando os costes sanitarios, sociais e persoais.

E por todo isto, que dende Nós Mesmas exisimos ás autoridades sanitarias e educativas unha maior incidencia e un maior compromiso coa loita contra o VIH, e que esta non se quede en simples campañas con preservativo incluido (pero que non as quiten tampouco! que repartan máis e de balde! sempre de balde!!). E solicitamos todo o apoio por parte da sociedade neste día e no resto do ano.

Falemos abertamente do VIH/sida, informémonos, formemos a outrxs....e visibilicemos que é unha realidade cercana.

SE O VIH NON DISCRIMINA, NON O FAGAS TI.



martes, 22 de noviembre de 2011

“PARA CAMBIAR O MUNDO, ACABAR COA VIOLENCIA MACHISTA”

MARCHA MUNDIAL DAS MULLERES

Día Internacional contra a Violencia Machista

25 de novembro de 2011


Dise do Feminismo que é a revolución silenciosa do século XX. Mais non podemos dar a razón a quen afirma que esta é unha revolución sen sangue. Neste novo século, como no anterior, esta revolución segue a engrosar a súa listaxe de mártires.

Desde a dereita política, mediática e relixiosa, fálase dunha perda dos valores da familia. E así é. O seu modelo de familia está en crise. Cada dia mais persoas aspiran a modelos de convivencia e afecto, máis democráticos que o seu modelo patriarcal. Cada dia mais mulleres e mais homes aceptan outros valores de convivencia: a igualdade, a corresponsabilidade, a cultura do diálogo, dos acordos...

Mais tamén quedan moitos homes, organizacións políticas, relixiosas e sociais, que se resisten ao cambio. A pandemia da resistencia machista mostra repuntes no poder xudicial ( actuacións en Sevilla e Murcia), no poder político (Lei da Familia do Parlamento Galego), nas institucións académicas (teoría do Síndrome da Alienación Parental), nas educativas (louvanzas á segregación por sexos), nas relixiosas (carta pastoral do bispo de Granada)... mentres se vai conformando un cambio político e económico que está levando aparellado unha perda importante de dereitos fundamentais, e un ataque sen precedentes aos servizos públicos, que en moitas ocasións aseguraban o exercicio deses dereitos. Un cambio político cuxos protagonistas aspiran a abolir leis que supuxeron logros importantes na vida de moitas mulleres e homes, a Lei de Igualdade, a Lei Integral contra a Violencia Machista, a Lei do Aborto, as reformas no Código Civil que igualan en dereitos ás persoas sen distinción da súa opción sexual.

O sistema económico, que nestes dous últimos anos acelerou a súa voracidade engulindo recursos públicos e impoñendo un modelo social de competitividade, acumulación e usura, impón ao poder político, recortar e abolir todas aquelas políticas de igualdade encamiñadas a previr a violencia machista, á atención ás vítimas e á concienciación da sociedade. Políticas que desde o Feminismo avaliabamos como insuficientes, pero que marcaban o camiño que había que encetar para conseguir arrincar o machismo das nosas vidas.

Cada día, diante do asasinato dunha muller a mans do seu ex marido, ou do seu compañeiro, as autoridades condenan os feitos, a veciñanza manifestase rexeitando a agresión e pedindo xustiza,preguntándose por que continua engrosándose esta tráxica lista de mulleres vítimas da violencia machista. Un feminicidio que vai marcando cada dia mais aldeas, vilas e cidades, no mapa dos asasinatos machistas.

As mortes por violencia machista, por moi inexplicables que parezan, non son actos illados, fortuítos, senón que obedecen a unha cultura patriarcal no que as mulleres non teñen dereito a decidir sobre a súa vida. Son a reacción violenta de quen se cree posuidor dun ben, dunha propiedade, ou dunha escrava.

A solución non é doada e necesita do compromiso de todos e de todas, porque precisa de cambios profundos dado que o machismo está enraizado na nosa sociedade e non estamos facendo o preciso para desbotalo.

Ao feminismo non nos asusta continuar coa nosa responsabilidade e activismo na loita contra a violencia machista...non queremos que se volva ao pensamento de que a violencia machista son “os trapos sucios que hai que lavar na casa”.

Queremos concienciar sobre as estruturas sociais que alimentan e reproducen o machismo.

Queremos deixar claros os vínculos que existen entre a desigualdade e a violencia machista.

Queremos facer reaxir á sociedade ante a perda de dereitos e ante o desmantelamento de servizos públicos.

EN NOME DE TODAS AS MULLERES ASASINADAS CANDO PRETENDIAN RECONQUISTAR A SÚA PROPIA VIDA E POR TODAS ÁS QUE ESTAMOS A SUFRIR VIOLENCIA NON PODEMOS CONSENTIR NINGÚN PASO ATRAS.

25 DE NOVEMBRO DE 2011

A Marcha Mundial das Mulleres convida a participar nos actos programados en Vigo, polo Día Internacional contra a Violencia Machista baixo o lema:

PARA CAMBIAR O MUNDO, ACABAR COA VIOLENCIA MACHISTA”

Vigo

Xoves 24 e venres 25 de novembro "Museo interactivo contra a violencia machista". Diante do Marco.

25 de novembro de 2011, venres às 20:00 h. Manifestación desde a Farola de Urzáiz

miércoles, 5 de octubre de 2011

X Xornadas Xóvenes contra a LGTBfobia, en Madrid


Dende a Área Xóven da FELGTB organizamos as X Xornadas de Xóvenes contra a LGTBfobia que terán lugar en Madrid do 28 ao 31 de Outubro.

Estas xornadas son un espacio de formación que organizase este ano dende a Area Xoven da FELGTB có colectivo Arcópoli UCM. E nesta ocasión coñeceremos ás experiencias de traballo e reivindiación da historia do movemento LGTB en torno a saúde e a consecución do matrimonio entre persoas do mesmo sexo, compartir experiencias persoais entre xóvenes pondo especial atención aos casos de discriminación dos xóvenes LGTB de zonas rurais e dotandonos de ferramentas persoais para foralecer o noso autoconcepto persoal e grupal.

Estas xornadas están abertas a xóvenes pertencentes a asociacións LGTB, a xóvenes doutras entidades de carácter xuvenil que queiran formar redes para a loita contra a lgtbfobia.

Dende Nós Mesmas participaremos con Raquel Cordeiro como relatora na mesa sobre a realidade LGTB no mundo rural.

Toda a información a podes atopar no Blog de las X Jornadas

Para máis información ou dúbidas contactade connosco no 647774051 ou por correo a nosmesmas@felgtb.org

Teatro da Oprimida, organizado dende a Marcha Mundial das Mulleres


As mulleres da Marcha Mundial das Mulleres queremos convidarvos a participar no obradoiro de Teatro da Oprimida que terá lugar nos días 21, 22 e 23 de Outubro no Centro Social de Valladares

Para formalizar a inscrición é preciso enviar a FICHA (clica para descargar) a marchagaliza@gmail.com ou contactarnos directamente no 698159764 ata o Venres 14 de Outubro (Prazas limitadas).


Que é o Teatro da Oprimida?

O “Teatro da Oprimida” comeza nos anos 60 no Brasil impulsado principalmente polo dramaturgo, director e teórico de teatro Augusto Boal, nacido no Río de Xaneiro en 1931. Nun contexto histórico de represión política, Boal buscou sempre loitar contra todas as formas de opresión, desenvolvendo na súa loita a favor das exploradas e oprimidas a través de un teatro de cuño político, libertario e transformador.

Tratase de unha forma de Teatro, entre tantas outras, no entanto, diferénciase por asumir que todas somos e actrices e que o público debe ser o protagonista da acción teatral, o que lle da un carácter extremadamente innovador, creativo e, sobre todo, democrático e participativo.

Cales son os obxectivos?

A través das técnicas do Teatro da Oprimida exploraremos as diversas situacións de opresión en que as mulleres desenvolvemos a nosa vida diaria.

Con este obradoiro procuramos: espazos de reflexión, debate e acción dende unha perspectiva feminista; explorar a creatividade e a imaxinación; potenciar a capacidade de resolución de conflitos; profundar na capacidade de acción colectiva e cooperativa e capacitar para unha cidadanía transformadora.

Sandra Silvestre, compañeira da Marcha Mundial das Mulleres en Portugal e con ampla experiencia na pedagoxía e educación social e popular da perspectiva feminista, levaranos por un camiño de reflexión interna e externa cara a conscientización das nosas realidades e toma de accións transformadoras.


Outras informacións:

Prezo de compromiso: 10€ por persoa, 5€ estudantes e desempregadas e 15€ prezo solidario.

Para chegar ata o CS de Valadares organizarémonos en coches ou utilizaremos o transporte urbano (C7.Saída da Praza dos Cabalos cada 30 min. o venres e cada 45 min. o sábado e o domingo)

lunes, 19 de septiembre de 2011

BIsible=BIsexual. Día Internacional da Visibilidade Bisexual.

Son BIsexual, son BIsible.
E baixo este lema queremos recordar que non temos que dun lado ou outro, que rexeitamos o dicotomismo social no que nos ensinan a encaixar, que son bisexual e sinto atracción sexual, emocional e/ou romántica hacia persoas de calquer sexo e/ou xénero, non necesariamente da mesma maneira, ao mesmo nivel ou coa mesma intensidade.

Por cuarto ano a nivel estatal e terceiro no noso caso, reclamamos unha sociedade libre de bifóbia. Bifóbia que exteriorizase de moitos xeitos, dubidando da lexitimidade da nosa orientación, invisibilizandonos queréndonos enmarcar nunha ou noutra orientación, tratandonos como indecisos e identificandonos con conductas que nada teñen que ver con nós (promiscuxs, infieis, portadores de ITS....)

Dende Nós Mesmas organizamos unha pequena Mostra BIsible=BIsexual onde facemos un breve recorrido mostrando algúnha das persoaxes públicas, históricas e actuais, que fixeron pública a súa bisexualidade.

<> Esperanza Montero

lunes, 1 de agosto de 2011

Artigo na Revista MiraLes


Atopamos nesta Revista dixital un espazo para a visibilidade lésbica, feito dun xeito dinámico e aberto a participación. Dende unha reflexión sinxela, sen chegar a profundizar en demasia, pero dende unha óptica cercana, tentan rachar có normativo, coa uniformidade (é heterocentrismo) das revistas "femininas" da rede e presentan un amplo abanico de reportarxes, artigos, ofertas culturais, blogues lesbicos...

Deixamos o link www.mirales.es onde ademáis podedes atopar un artigo na sección "Yo no soy lesbiana..." de Eli, integrante de Nós Mesmas, do mes de xullo,

Esperamos que vos guste!

lunes, 20 de junio de 2011

Entrevista a Xiana para revista dixital.


A primeiros de mes unha revista destinada a público lésbico realizoulle unha entrevista a Xiana para unha reportaxe sobre lesbianas activistas. Finalmente esta chegou fora de tempo e non puido ser publicada este mes.
Pero pareceunos interesante e queremos compartila eiqui convosco:


Cargo que ocupas en la asociación o agrupación en la que estás y a qué se dedica ésta.


Hace casi tres años un pequeño grupo de amigas decidimos fundar una entidad que nos diera espacio en la ciudad a falta de ninguna entidad que acogiese al colectivo de mujeres lesbianas y bisexuales ya que no existia ninguna asociación en Vigo.


Decidimos centrarnos sólo en mujer ya que por un lado no había ningún hombre que se comprometiese a cargar con la responsabilidad que implica crear una asociación y por otro lado, consideramos que en muchas asociaciones mixtas las mujeres y su lucha siempre pasa a un segundo plano.


Oficialmente, en los papeles, tengo el cargo de presidenta, pero Nós Mesmas no es una organización jerárquica ya que todas trabajamos en todo y decidimos conjuntamente de forma asamblearia.

Qué te motiva a luchar por los derechos de las lesbianas?


Me motiva saber que aún queda mucho por conseguir para poder ser nosotras mismas y vivir libremente, y cada día poner mi granito de arena para que una asociación como la nuestra pueda dejar de ser necesaria en un futuro y que no tengan que venir chicas por que se sientan mal consigo mismas simplemente por gustarle otra mujer y que en muchas casos son rechazas por sus entornos.


Alguna vez te has sentido discriminada o rechazada por tu orientación sexual?


Si, muchas. Y supongo que muchas de nosotras podríamos enumerar casos y casos cotidianos, en mayor o menor medida sangrantes, que te hacen sentir diferente (en el mal sentido) y menospreciada, sintiendote mal contigo misma.


Un ejemplo de las que más me dolían ha sido el hecho de sentir que mis decisiones, gustos o problemas como “lesbiana” (salir por ambiente, hablar de que me gustaba alguien...) no tenían la misma importancia que las de mis amigas heteros y siempre eran relegadas.

Y como anécdota que me pasó y que me hizo ver como está organizada la sociedad, fue cuando en mis primeros años de universidad tuve que llegar a denunciar a una chica por acoso que supuestamente estaba enamorada de mi, me perseguía, se colaba en mis clases, me acosaba e insultaba, hasta llegó a empujarme a la carretera! el caso es que, cuando la denuncia, en la policía no creían que no hubiera tenido relación con ella y al negarlo solo me preguntaban que si yo le había dado esperanzas y simplemente me decían que no sabían como tratarlo. Ya en el juicio, lo único que me pregunto mi abogado defensor fue “pero ¿tú eres lesbiana?” como si eso justificase toda la actuación de la otra persona. En fin!




A qué edad saliste del armario y cómo se lo tomó tu familia y tu entorno?


Ante esta pregunta tengo que decir que fui una cobarde, lo mantuve escondido con una doble vida y lo único que hice fue irme a estudiar fuera desde los 18 para poder vivir mi sexualidad. No fue hasta que volví a Vigo hace unos 3 años que empece a salir aquí del armario y ha habido de todo, pero no he contado con el apoyo de mi familia, pero tiempo al tiempo y paciencia.


Qué es lo que nos queda aún por conseguir?


Vivir de una forma libre sin que nuestra orientación sea un aspecto a tener en cuenta.


Para esto la educación es un pilar fundamental del cambio y por supuesto, los políticos de turno y sus partidos, nadie se puede sentir con el poder de utilizar nuestros derechos como de “quita y pon” para llenar las urnas...cambiando esto, poco a poco, conseguiremos una sociedad igualitaria, aunque suena un poco utópico!


Cuál es tu meta en cuanto a la lucha por los derechos LGTB


Lo que comentaba antes, conseguir que asociaciones LGTB como la nuestra desaparezcan porque no sean necesarias y levantado un poco la vista de nuestro ombligo, personalmente me siento muy afortunada de vivir aquí al pensar que hay países que simplemente por ser lesbiana me matarían, violarían....para corregirme.


Por qué crees que las lesbianas somos más invisibles y por qué nos faltan referentes?


“Por que nos da la gana”. Es cierto que todo se debe al patriarcado y la sociedad heterocentrista en la que vivimos, de la doble discriminación por ser mujer y lesbiana, pero creo que hay que dejar ya las causas que nos hacen invisibles y tomar otro papel activo porque nosotras somos protagonistas de nuestras vidas y nosotras decidimos tener este papel, la verdadera solución es que cada una de nosotras luche por sí misma y ser visibles en nuestro día a día en todos los aspectos de nuestra vida es lo que realmente hace que podamos construir una vida sin silencios y así cambiaremos la realidad.

Aunque me repito, esto que se dice asi tan a la ligera a mi me ha costado trabajo y es complicado de hacer, pero debemos de tomar las riendas y empoderarnos como mujeres.


A qué tipo de activismo te dedicas en la actualidad?


Me considero activista y me gusta participar en todos los aspectos en los que creo que esta sociedad ha de cambiar. Soy una persona “normal” que defiende el feminismo, una política diferente a la que estamos acostumbradas, los derechos del colectivo LGTB... porque creo que cada una podemos aportar para poder cambiar las cosas y si se me permite decirlo, me cabrea mucho que la gente sólo se limite al victimismo.



Alguien o algo que te inspira?


Me inspira el día a día, lo que vivo y pensar que cada granito cuenta para ir cambiando poco a poco las cosas y me da fuerza cuando alguien se acerca a algún acto de los que organizamos, queriéndose informar de qué hacemos y dándonos su apoyo para que sigamos y todas esas mujeres que han pasado por la asociación estos tres años y que hemos dado nuestro apoyo y en cierta manera nos lo agradecen.


Xiana Pérez

Entrevista para Revista MiraLes

jueves, 9 de junio de 2011

Orgullo LGTB '11 Nin un paso atrás!


NIN UN PASO ATRÁS!

Unha vez máis chega a celebración da loita diaria e da que xa foi, e das reivindicacións que como persoas de pleno dereito queremos. Por iso este ano non daremos NIN UN PASO ATRÁS! nin un paso atrás nos dereitos das nosas familias, nin un paso atrás no matrimonio nin na adopción, nin nos dereitos de reproducción asistida nin na saúde. Sempre cara diante.

PROGRAMACIÓN:

20-24/06
Exposición das fotografías do concurso fotográfico "A miña visión do Orgullo" (+ info) na Casa da Muller (ver mapa)
Poderás votar a foto/s que prefiras.

25/06
Dende ás 11h ata ás 18h participaremos nas actividades preparadas polo Centro Social Lume! no que xogaremos unha liguña de fútbol sala, haberá un xantar popular (9€) e un debate aberto sobre o movemento LGTB.


Ás 00h Festa Stonewall no local "La Fiesta de los Maniquíes"

Onde disfrutaremos dunha festa divertida coa música de DJ Almagato
xogos, regalos, e máis sorpresas!!




26/06
Dende as 18h ata ás 21 estaremos na Praza da Constitución con:

obradoiro de títeres para cativas/os
mesa informativa
improvisación teatral do Grupo Municipal de Teatro (por confirmar)
exposición das fotos do concurso (tamén poderás votar)
...e máis sorpresiñas!

28/06
Ás 12h, na Praza do Rei, Acto político-institucional, no que celebraremos o izado da bandeira LGTB no Concello e inundaremos a Praza cunha bandeira xigante.

Ás 18.30h Marcha-manifestación Orgullo LGTB '11 Nin un paso atrás! sairemos da farola de Úrzaiz (ver mapa) atravesaremos Principe coa bandeira xigante ata chegar a Praza da Cosntitución, onde farase a lectura do manifiesto e a entrega de premios do concurso de fotografía "A miña visión do Orgullo"

Leva a túa bandeira ou pancarta, é aberta a todas as organizacións afins.

Ás 20h no Centro Cívico Casco Vello visionado Documental "Homobabyboom" sobre a maternidade e paternidade de parellas de lesbianas e gais, cómo foi o seu proceso persoal, social e institucional, como o viven na actualidade...(27 min de duración) O finalizar haberá un pequeno debate.

E con isto daremos por concluído os actos do Orgullo LGTB '11



lunes, 30 de mayo de 2011

Concurso fotografía: "A miña visión do Orgullo"

Con motivo do Orgullo LGTB 2011 presentamos o seguinte concurso de fotografía.
Os premios non són ningúnha marabilla, pero queremos ver cal é a vosa visión da celebración do Orgullo LGTB ou que é para ti o "Orgullo", que significa ou implica no teu día día, que xesto, imaxe, lugar, simbolo....o representa.
Calquera cousa que para ti represente a liberdade e a igualdade que reclamase e celebrase o 28 de Xuño.

Deixamos de seguido as bases que podes descargañas tamén aquí.

BASES CONCURSO FOTOGRAFÍA:

“A MIÑA VISIÓN DO ORGULLO”

ORGULLO LGTB 2011

ASOCIACIÓN NÓS MESMAS

1.Poderá presentarse calquera persoa, sen ningún tipo de restrición.

2. A temática do concurso é “A miña visión do Orgullo”, ás fotografías poderán ter calquera contido mentres o tema ou explicación da mesma (ver punto 3) verse sobre a reivindicación dos dereitos LGTB, a visibilización do colectivo ou outro/s tema en positivo sempre que non menosprecen, ridiculicen ou ataquen de calquera xeito os dereitos, reivindicacións e ás persoas LGTB. A Xunta Directiva da Asociación gárdase o dereito de non aceptar a concurso ás fotografías que non cumpran este requisito (o autor ou autora será avisado para a súa recollida).

3. A fotografía deberá vir acompañada dunha pequena explicación persoal de porque esa é a túa visión do Orgullo. O escrito estará mecanografado, terá un máximo de 5 liñas en Arial 12 e a dobre espazo e non estará asinado.

4. O número de fotografías a presentar por participante está limitada a 1.

5. O formato das fotografías será como máximo en A4 (21x29cm). Admitiranse fotos en cor e en branco e negro.

6. Cada fotografía levará un seudónimo escrito por detrás que o vincule có autor ou autora e o documento coa explicación (punto 3). Ademais entregarase, nun sobre pechado có seudónimo escrito por fora, unha folla cos datos persoais (nome, apelidos, DNI, dirección, correo electrónico e teléfono de contacto).

7. As fotografías serán enviadas á seguinte dirección:

“CONCURSO DE FOTOGRAFÍA “A MIÑA VISIÓN DO ORGULLO”

Asociación Nós Mesmas, rúa Moaña nº2 2ºIzq 36209 Vigo

Ou poden entregarse na Casa da Muller sita na rúa Romil, nº20 (en horario de 17.30 a 21.30).

A data límite de admisión das fotografías será o día 17 de xuño de 2011 (ás 19.30h no caso de entregalas na Casa da Muller).

Dende o 13/06 ampliase a recepción de fotografías via mail a aso_nosmesmas@hotmail.com ou a nosmesmas@felgtb.org coa mesma data de recepción (17 de xuño) ata as 21.30h.


8. De todas as fotografías recibidas seleccionaranse as tres máis votadas, que recibirán un premio.

A votación será pública e mentres estean expostas. As fotografías exporanse na Casa da Muller (rúa Romil, 20) desde o 20/06/2011 ata o 24/06/2011 en horario de 17.30h a 21.30h e o domingo 26/06/2011 nos actos de rúa que organiza a Asociación Nós Mesmas polo Orgullo LGTB (contactar coa asociación para confirmar lugar). Cada fotografía exporase numerada e coa explicación do autor ou autora. E serán votadas polo público que asista a mesma.

O reconto dos votos realizarase o 27/06/2011 na Casa da Muller ás 19h, sendo este de aceso público.

En caso de existir empate, será a Xunta Directiva a que decida baixo o seu criterio, como queda o desempate.

Os premios serán los seguintes:

· Primeiro premio: Marco dixital.

· Segundo premio: Tarxeta MicroSD e regalo da Asociación.
· Terceiro premio: regalo da Asociación.

A entrega de premios terá lugar o día 28/06/2011 nos actos de rúa que realizará a Asociación pola tarde (contactar coa organización para concretar hora e lugar).

9. As fotografías premiadas pasarán a formar parte do arquivo da Asociación Nós Mesmas e poderá ser utilizada en futuras campañas nomeando ao autor ou autora da mesma (nome ou seudónimo). O resto das fotografías poderán ser recollidas por os autores ou autoras contactando antes coa Asociación no teléfono 647774051. Quen o desexe, pode enviar sobre e selo coa dirección para remitirlle a foto por correo ordinario, a organización non se fai cargo de posibles perdas.

10. Participar supón aceptar estas bases e a inapelable decisión da votación ou no caso, do desempate por parte da Xunta Directiva.

Para calquera dúbida escribir a aso_nosmesmas@hotmail.com

nosmesmas@felgtb.org

jueves, 19 de mayo de 2011

III Semana contra a LGTBfobia


III Semana contra a Homofobia, Bifobia e Transfobia.
Do 16 ao 21 de Maio.

PROGRAMA DE ACTOS:

Exposición fotográfica.
Dende o Luns 16 ata o Vénres 20 na Casa da Muller (Rúa Romil, 20)

Exposición de fotografías e materiais impresos creados por activistas para diferentes accións de Nós Mesmas no último ano.
Fotografías de Virllyn, Marina e Patricia.

Pelis+Coloquio.
Ás 19h na Casa da Muller

Luns 16: Película: "Normal"
Dirixida por Jane Anderson, presentanos a realidade dun matrimonio heterosexual, tradicional e creente, que afronta o segredo do marido, él sempre foi unha muller atrapada no seu corpo e decide cambiar de sexo.

Mércores 18: Pelicula: "Prayers for Bobby" V.O.S.
Dirixida por Russell Mulcahy, e baseada na novela do mesmo título, presenta a historia real de Bobby, un adolescente gai que suicidase debido a intolerancia relixiosa da sua nai e da comunidade.

Vénres 20: Pelicula: "Aimee & Jaguar"
Dirixida por Max Färberböck, no Berlín da Segunda Guerra Mundial, narra a historia do romance da muller dun oficial nazi cunha muller xudia infiltrada nun períodico nazi e que suministra información a resistencia.


Actos de rúa:

Sábado 21 dende ás 19.30h fronte ao Museo Contemporáneo MARCO.

Realizaremos unha "vixilia" por ás mortes de homes e mulleres LGTB no Magreb Africano e en Oriente Próximo.
Ademáis de situar na zona diferentes paneis informativos da actual situación dos dereitos LGTB no mundo.
Ao finalizar realizarase unha concentración e lectura de manifesto.


Asociación Nós Mesmas
pola loita dos dereitos das mulleres lesbianas e bisexuais.

647774051